Generale repetitie -> GR20 Corsica

De generale repetitie dus.

De GR20

De GR20 is dus een GR (Grande Randonnée) wandelpad dat het mediterrane eiland Corsica doorkruist en van noord-west naar zuid-oost loopt. Het hele traject is ongeveer 180 km lang met een hoogteverschil van 12.000 m.

De route loopt van Calenzana in het noord-westen tot aan Conca in het zuid-oosten.

De trail

De trail is dus 180 km lang. Aangezien we hier twee weken (+1 dag) verlof voor nemen hebben we effectief 13 dagen om de tocht te lopen. Dat betekend dus 14 km per dag, wat redelijk eenvoudig lijkt. Ware het niet dat dit toch wel als een van de zwaarste GR tochten van Europa bekend staat. Omdat het noordelijke deel het zwaarste schijnt te zijn zullen we die als eerste aandoen. 

De pittige stukken

Het plan

Vrijdagochtend 20 mei stappen we op de trein naar Toulon, waar we na een nacht hotel de boot naar ile Rousse zullen nemen, gelijk de taxi in stappen en naar Calenzana gaan. Daar beginnen we op zaterdag gelijk aan de trail. Na 6,5 dagen lopen hopen we in Vizzavona aan te komen, dit is het halverwege punt waar we eten bij kunnen kopen en een optie voor bus/taxi hebben als het echt tegen zit. Hier kunnen we dan dus ook bepalen of we snel genoeg zijn voor de tweede helft. Op uiterlijk 3 juni komen we in Conca aan waar we de volgende dag de bus naar Bastia pakken. Hier hebben we de nachtboot terug naar Toulon en de volgende ochtend de trein naar huis. Efficiënt gebruik van vakantie dagen dus!

Accommodaties

Accommodaties zijn er in de vorm van berghutten. Eenvoudige onderkomens waar je een maaltijd en een bed kan krijgen. Maar dan wel in het seizoen vanaf juni. Omdat wij op 20 mei al vertrekken hebben we grote kans dat de hutten de eerste dagen nog dicht zijn. We nemen daarom dus onze tenten en maaltijden voor de eerste 8 dagen zelf mee. Het gerucht gaat ook dat bedwantsen daar regelmatig opduiken, we zullen dus altijd in onze eigen tent slapen...!

Berghut

Eten en drinken
Eten voor de eerste 8 dagen nemen we zelf dus mee. Het is de bedoeling dat we na 6 tot 7 dagen in Vizzavona (halverwege) zijn aangekomen waar we een re-supply kunnen doen. Water kunnen we bij de hutten tappen en onderweg uit stroompjes halen. Als we het niet vertrouwen gebruiken we Hadex om het te ontsmetten. Als de hutten wel open zijn zullen we ons aan Franse wijn tegoed doen. Franse kaas zal ik mijden, want dat stinkt.

Gear

Kwa spullen neem ik dus eigenlijk alles mee wat ook op mijn Gear lijst staat. Een eerste weging geeft een basisgewicht (zonder eten en drinken) van 15,8 kg..... waar ik niet erg blij mee ben!

Deze tocht zal ik dus ook goed kijken wat ik wel en niet gebruik om te kijken wat ik kan missen. 

Aangezien het weer hier wel een stuk warmer is dan dat ik aan het begin van de PCT verwacht, moet ik wel voorzichtig zijn met kleding dumpen.

Huidige (17 mei) weersverwachting

Waar we het dan ook al weer voor doen?

Dit dus!

Voorbereiding: Training

Trainen voor een event wat maanden duurt. Waarom niet gewoon vanaf dag 1 rustig beginnen en langzaam opbouwen? 

Hier heb ik een aantal redenen voor:

Gelijk aan de gang!

Wandelen wordt mijn main bezigheid. Dus om de eerste weken 2 uurtjes per dag te lopen en de rest wat te luieren gaat hem waarschijnlijk niet worden. Vooral gezien ik sobo loopt.

Zoals in mijn post "Wat ga ik doen" beschreven, loop ik dus sobo. Wat betekend dat ik gelijk al redelijk kilometers moet maken om op tijd de Sierra's door te zijn. Dus geen tijd voor langzaam opbouwen.

Blessures

Er zijn mensen die de Nijmeegse vierdaagse (50 km per dag) ongetraind lopen. Dat betekend spierpijn, blaren, uitputting. Allemaal dingen die een beetje bikkel wel kan hebben.

Maar ongetraind lopen betekend ook een grotere kans op blessures! Voordat ik daar op in ga even de mededeling dat ik zeker geen arts of expert ben. Wel iemand die redelijk logisch na kan denken (vind ik zelf iig...).

Spieren kunnen veel hebben en kunnen snel herstellen . Pezen, aanhechtingen en kapsels echter herstellen erg langzaam. Een flinke blessure in die hoek kan het einde van je trip betekenen en maanden herstel.

Dat wil ik voorkomen dus ga ik ook wat trainen.

Trainen dus

Ik heb geen gedetailleerd trainingsschema opgezet. In april ben ik begonnen met één tot twee keer per week wat kortere afstanden te lopen van 5 tot 10 kilometer. Deze afstanden zijn kwa tijd nog wel te doen in een druk leven. Eind april, begin mei heb ik een aantal langere tochten gelopen van 15 tot 25 kilometer met daarbij wat bepakking. Begonnen met 10 kilo en later opgebouwd tot 17 kilo. Eerlijk gezegd heb ik maar 4 of 5 langere tochten gelopen aangezien dit erg veel tijd kost. Gelukkig is mijn vader aan het trainen voor de Nijmeegse vierdaagse dus konden we een aantal keer samen trainen. Tussendoor blijf ik wat kortere afstanden lopen, af en toe een stuk fietsen en twee keer per week krachttraining waar ik wat meer focus op mijn core leg. 

Geen gigantische training, maar genoeg om wat voorbereid te zijn voor mijn trip naar Corsica. Hier gaan we in 13 dagen 180 kilometer lopen door de bergen. En dit met een rugzak die ongeveer gelijk is aan wat ik op de PCT meeneem. Een goede training dus! Later meer daar over!

De GR20 in Corsica

Ausdauer

Lichamelijk redelijk wat kilometers gemaakt, de rest zal op ausdauer aankomen!

Voorbereiding: Gear

Zoals jullie misschien al wel begrepen hadden is dit dus geen georganiseerde reis. Ook de trail zelf is dus niet voorzien van een hotel elke 30 kilometer waar ik kan overnachten.

Kortom; Alles moet ik zelf meenemen. Alles zeg je?

Ja... ALLES.

Tent, slaapspullen, kleding, eten, drinken, EHBO spullen, noem het maar op. 

In deze post zal ik mijn keuze voor de hoofd items wat uitgebreider beschrijven en tevens een lijst toevoegen van wat ik allemaal plan mee te nemen. Eind mei ga ik echter samen met een vriend nog een oefentocht lopen in Corsica (voor de kenner, de GR20 idd, daar komt ook een post van) dus mijn uiteindelijke bagagelijst kan nog wijzigen.

Gewicht

Waar het allemaal om draait. Alles wat je mee neemt moet je ook mee dragen. Dus gewicht is erg belangrijk.

Mijn ervaring met gewicht op meerdaagse trektochten is dat je tas vanaf 25 kg wel erg zwaar begint te worden. In de bergen gaat dit echt tellen. Ik mik dan ook om mijn basisgewicht (gewicht van je tas zonder eten en drinken) onder de 10kg te houden. Als ik daarbij voor 7 dagen eten en een liter of 5-6 water (maximaal in de woestijn van Californië) bij tel zit ik op maximaal 20kg. Mijn voorbereidingstocht in Corsica zal uit moeten wijzen of dit haalbaar is en of ik lager kan zonder al te veel in te moeten leveren.

Wat ik lees op internet is dit ook aan de zwaardere kant van het spectrum. De meeste mensen zitten tussen de 5kg en 10kg basisgewicht. 

Er zitten hier wel echte "grammenjagers" bij. Mensen die "Cowboy camping" doen, dus geen tent maar gewoon buiten slapen. Mensen die maar kwa kleding alleen mee nemen wat ze aan hebben met daarbij een dons jasje.  Ik zag zelfs een post van een kerel die vroeg of er mensen waren die een slaapzak wilde delen..😕

De hoofd items

De hoofd items zijn de zaken die het meeste gewicht innemen.

• Rugtas
• Slaap "systeem" 
• Sneeuw gear
• Schoenen heb ik al behandeld in "Veiligheid"

Rugtas

Via de genoemde Facebook groepen wordt veel heen en weer gecommuniceerd over wat je allemaal mee moet nemen en hoe groot je tas moet zijn. Wat je ook kiest, je zal flink kilo's mee moeten nemen en je rugzak moet daar dus geschikt voor zijn. Je komt dus uit bij een zogenaamde trekking rugzak. Trekking rugzakken zijn gemaakt om veel spullen in mee te nemen waarbij je het gewicht op je heupen draagt en niet aan je schouders. De inhoud wordt gemeten in liters. Hoe groot je tas is dat kies je zelf.

Hier zijn verschillende kampen in, maar uiteindelijk komt het neer op comfort. Grote tas betekend veel gewicht. Veel gewicht betekend veel comfort (of zware spullen..).

De meeste mensen lopen met een tas van rond de 50-55 liter. Zelf heb ik gekozen voor een grotere tas van 75 liter. Reden is dat ik vanuit het buitenland kom en geen directe logistieke ondersteuning ter plaatse heb. Ik kan dus niet de hele tijd spullen heen en weer laten sturen als ik ze niet nodig heb en zal het dus gewoon de hele weg mee moeten nemen. Ook wil ik de mogelijkheid hebben om veel eten en water mee te kunnen nemen als dat moet. Dit om tijdrovende trips naar winkels of waterpunten te vermijden.

Vanuit vorige trips had ik al een 75 liter rugzak. Deze is al wel 15 jaar oud en toont al flinke gebruikerssporen. En wat ik niet wil is dat mijn tas ergens midden in de bush uit elkaar valt. Deze heb ik dus nieuw aangeschaft. De tas waar ik uiteindelijk voor gekozen heb is de Fjällräven Kajka 75 backpack.

Dit is zeker niet een veelgebruikte backpack op de PCT. De tas zelf is dus flink groter dan gebruikelijk en tevens niet een van de lichtste. Wel is hij redelijk onverwoestbaar. Mijn ervaring met het merk zelf is dat ook. 

Slaap systeem

Ja zo heet dat. Dit omvat dus je slaapzak met eventueel een liner, matje en kussen. Ook hier had ik al wel eea aan spullen liggen, maar niets echt lichtgewicht. Voor een slaapzak heb ik gezocht naar eentje die tot het vriespunt te gebruiken is. Kouder zal het over het algemeen niet worden en in geval van nood kan ik een laagje kleding erbij aan trekken. Ook zal ik er een liner bij gebruiken, dit is een soort van hoes in je slaapzak. Deze beschermt de slaapzak, voegt isolatie toe en is uitwasbaar. Voor het matje heb ik niet veel "research" gedaan maar voor een veel gebruikte gekozen.

Mijn uiteindelijke keuzes:

• Slaapzak: Therm-a-rest Hyperion 32F/0C
• Matje: Therm-a-rest Prolite
• Kussen: Exped air pillow

De slaapzak en matje zijn ingepakt een stuk kleiner dan dat ik gewend was. Zie onderstaand met een liter fles erbij als vergelijking.

Slaapzak ingepakt

Matje ingepakt

Sneeuw gear

Aangezien we starten vlak nadat de sneeuw in het noorden van de Staat Washington gesmolten is, zou het maar zo kunnen dat we in de bergen nog flinke sneeuwvelden tegen komen. En "oude" sneeuw op de onderste lagen kan zelf ijs zijn. Op een helling heb je dus een reële kans om onderuit te glijden en onderaan de berg tot stilstand te komen, met alle gebroken botten van dien!

Wat daar aan te doen?

Spikes onder mijn schoenen:

Spikes

Spikes zijn bedoeld om op gladde ondergronden meer grip te hebben. Op sneeuw hellingen geven deze dus iig al meer grip. In tegenstelling tot stijgijzers zijn deze niet bedoeld om daadwerkelijk te klimmen. 

Mocht het dan toch fout gaan dan heb ik ook een zogenaamde pickel mee om mijn val te stoppen via een "self-arrest".

Een self-arrest is een manier om je val op een sneeuwhelling te stoppen door op de pickel te hangen en deze in de sneeuwhelling te drukken. Iets wat je wel een keer geoefend moet hebben. Zelf heb ik dit op een bergsport cursus gedaan, al is dat wel al wat jaartjes geleden.

Voor de liefhebber zie hier een demonstratie van de self-arrest.

In de weken voor mijn start houd ik dus de sneeuw berichtgeving van andere hikers vóór mij in de gaten om te bepalen of ik ze daadwerkelijk mee zal nemen. Als ik ze wel mee neem zal ik ze na gebruik wegsturen via de post naar mijn tante zodat ik ze weer kan oproepen als ik ze op het eind weer nodig heb, al is die kans erg klein.

En dan de rest

Onderstaand heb ik per categorie de lijst van spullen neergezet waarvan ik nu denk dat ik ze meeneem.

Maar zoals gezegd, na mijn generale repetitie in Corsica kan dit nog veranderen.

Papieren

Paspoort

VS Visum

California fire permit

PCT permit

Reisverzekering

Creditcard

Geld

Waterdicht mapje

Planning

Print van alle info

Kaarten

 

Slapen

Tent + footprint

Matje

Slaapzak

Kussen

Liner

Waterdichte zakken

Eten

Jet Boil brander

Spork

Bear canister BV-500

Aanstekers

Mok

Afwasmiddel

Water filter MSR Hiker PRO

Waterzuivering druppels HADEX

Kleding	Aantal
Wandelschoenen
Lange broek
Korte broek
Onderbroeken	3
Sokken	3
Thermo ondergoed (base)
Blouse
T-shirt	2
Regenjas (GoreTex)
Regenbroek
Donsjas
Teva's

Toiletspullen	Aantal
Toilettas
Zeep (Biologisch afbreekbaar)
Deo
Tandenborstel
Tandpasta
Tandenstokers
Wasmiddel
Lipcare
Zonnebrand
Toiletpapier
Desinfecteergel
Handdoekje	1
Tondeuse USB
Anti mug
Muggen netje
Wet wipes
Spiegeltje

EHBO

Sporttape

Reddingsdeken

Uitgebreide EHBO kit

Cameraspullen

Sony Cybershot DSC-HX99

Accu's

Lader

Hoesje / tasjes

Statief

Reinigingsdoekjes

Diversen	Aantal
Horloge
Mes
Multitool
Bandana	2
Muts
Zonnepet / pet
Gamashen
Reserve veters
Duc Tape
Plastic zakken
Flightbag
Drinkflessen	2
Zonnebril
Loopstokken
Hoofdlampje+backup
Batterijen
Spanbandjes
Dunne handschoenen
Muggennetje
Garmin InReach mini
Zonnelader USB
Telefoon
VS mob abonnement
Spikes	?
Pickel	?

Bij vragen of tips/trucs even reageren!

Voorbereiding: Veiligheid

Wat kan me allemaal gebeuren onderweg?

Er zijn verschillende risico's die ik loop. Het is natuurlijk altijd erg aan te bevelen om hier even over na te denken. Vind ik het risico wel acceptabel of niet?

Vanuit mijn werk in de industrie heb ik het denken in risico en mitigatie met de paplepel ingegoten gekregen.

Dit is een mindset waarbij je dus niet actie neemt als er iets mis is gegaan, maar van te voren nadenkt over wat er mis kán gaan en wat ik kan doen om de kans óf het effect ervan te verminderen.

We sommen mijn bevindingen even op:

Het weer

In mijn post: Voorbereiding: De trail zelf al behandeld.

Wilde dieren

De PCT loopt door een groot aantal nationale parken. Binnen en buiten deze parken zitten verschillende wilde dieren. Ik som de belangrijkste dieren die mogelijk een bedreiging kunnen zijn even op met daar achter de last/het gevaar.

• Muizen. Kunnen in je tent komen en aan je spullen gaan knabbelen. 
• (Ratel)slangen. Als je er ongemerkt op gaat staan/zitten kunnen ze bijten.
• Beren. Als je ze op het verkeerde moment verrast of te dicht in de buurt komt kan het een probleem worden.
• Poema's. Als je ze op het verkeerde moment verrast of te dicht in de buurt komt kan het een probleem worden.
• Spinnen. Zijn eng.

Ratelslangen

Beren

Na wat onderzoek ga ik er zoals ik het nu zie als volgt mee om: 

Let wel dit is mijn persoonlijke beeld en geen handleiding!

Voor (ratel)slangen heb ik gevonden; Zij willen jouw net zo min tegenkomen als jij hen. Dus let op waar je loopt en als je er toch onverwacht een in de buurt hebt, geef hem dan een vluchtweg. Een bijt die verdedigend is hoeft niet altijd gif te bevatten. Maar toch; Als ik gebeten wordt zal ik zo snel mogelijk hulp inroepen.

Als je beren en vooral poema's in het echt tegenkomt dan heb je geluk. Als je in onoverzichtelijk terrein loopt maak dan iig geluid zodat ze weten dat je er aan komt. Meestal gaan ze dan al weg voordat jij ze gezien hebt. Als ik er wel een tegenkom die geïnteresseerd is in mij praat ik rustig tegen hem/haar en loop ik langzaam achteruit weg. Ik was in eerste instantie niet van plan "bear spray" (sterke pepper spray) mee te nemen maar ben dit toch aan het heroverwegen. Een goede last line of defence. Dit buiten mijn eigen lichaamsgeur na dagen niet wassen natuurlijk. 

Mijn eten vervoer ik in een "bear container", in mijn geval de BV500. Een tonnetje waar voor 7 dagen eten in kan, hier kan de beer niet in. Deze bewaar je nachts aan een touw in een boom weg van je kamp. Deze is in verschillende parken zelfs verplicht! Koken en eten zelf zal ik in beer gebieden ook niet doen op de plaats waar ik ook slaap.

Meest onhandige ding ooit

Om muizen te weren lijkt mij een goede hygiëne en opgeruimde tent/tas het belangrijkste. Geen etensresten e.d. in je tent. Verder geen idee.

Spinnen zijn gewoon eng en wil ik niks mee te maken hebben. 

Gevaarlijke planten zijn er zeker ook onderweg. Ik heb me niet echt verdiept hierin aangezien ik niet van plan ben bloemen of kruiden te plukken.

Lichamelijk letsel

Een mis stapje en "knak" je enkel ligt dubbel... Wandelen over trails door rotsen, bergen en bossen brengt risico met zich mee op lichamelijk letsel. Vallen, struikelen, noem het maar op. Een gebroken been heb je zo te pakken waardoor je niet meer verder kunt.

Mijn enkels heb ik al diverse malen goed gekneusd dus zijn al wat "losser". Ik heb dan ook stevige bergschoenen om wat meer stevigheid te hebben in mijn enkels. De meeste mensen lopen de PCT op stevige sportschoenen.

Meindl Bernina 2 - berschoen

Mocht ik toch ten val komen en niet meer verder kunnen zal ik hulp in moeten roepen. Hoe ik dat kan doen zal ik verderop beschrijven.

Ziek worden

Slecht water gedronken, bacterie opgedaan, virusje opgelopen. Het kan allemaal gebeuren. 

Mijn drinkwater zal van stroompjes, rivieren, meren of zelfs stilstaande water punten komen. Om er zeker van te zijn dat mijn drinkwater schoon is ga ik dit filteren met een filterpompje. Hier heb ik de Katadyn Hiker Pro voor aangeschaft. Als backup neem ik een flesje Hadex mee, dit is een desinfectiemiddel voor water.

Verder kun je natuurlijk altijd ziek worden. Om het wat dragelijker te maken neem ik natuurlijk paracetamol en ibuprofen mee. Als het te gek wordt zal ik hulp moeten inroepen.

Hulp inroepen
Ik ben ziek, gewond, zit vast en heb hulp nodig. Gebeurt altijd als je even geen telefoon bereik hebt en net op een stuk waar niemand anders te vinden is. 

Voor die gevallen neem ik een Garmin Inreach mini Satellite communicator mee. 

Dit is een eenvoudig apparaatje waar je tekstberichten mee kan versturen als je geen telefoon bereik hebt. Dit gaat dan via het Iridium satelliet netwerk. Er zijn meer aanbieders van deze apparaatjes maar aangezien ik al andere Garmin spullen en accounts heb is dit het handigste. De mini is met zo'n €300 de goedkoopste en simpelste van de serie. Zoals gezegd kan jet hier tekstberichten mee versturen naar vrienden, familie, je voortgang tracken/navigeren en noodsignalen versturen. Dit alles natuurlijk in combinatie met een abonnement.

Voor nu heb ik gekozen voor het "Veiligheid" abonnement. Dit is de goedkoopste waarbij je zeer beperkt berichten kan versturen en tracken, maar wel altijd een SOS kan versturen. Extra berichten moet je dan betalen.

Het drukken op de SOS knop stuurt een bericht naar het International Emergency Response Coördination Center (IERCC) welke de hulpdiensten bij jouw in de buurt aansturen. 

In sommige gebieden van de States is een ECHTE reddingsdienst "gratis", maar niet overal. En als dit met bijvoorbeeld een helikopter moet kan het aardig in de papieren lopen. Ik heb daarnaast dan ook een bergsportverzekering bij de NKBV om dit te dekken. 

Tip: deze is standaard maar voor een reis van 90 dagen, ga je langer weg dan moet je hem verlengen.

Met deze zaken bekeken en geregeld te hebben ga ik met een redelijk gerust gevoel op weg. Maar tips zijn natuurlijk altijd welkom!

Het belangrijkste op het gebied van veiligheid blijft je eigen inschattingsvermogen. En dan van de situatie maar ook van je eigen kunnen. Op de tochten die ik met vrienden heb gemaakt hadden we alle drie als het er op aankwam een gezond inschattingsvermogen om situaties in te schatten en geen onnodige of te grote risico's te nemen.

Voorbereiding: De trail zelf

Voor het voorbereiden van de tocht zelf zag ik twee verschillende aspecten: De praktische kant en de mentale kant.

De praktische kant
Waar moet ik heen lopen - navigatie? 

Hoever moet ik lopen op een dag?

Hoe kom ik aan eten en water?

Waar kan ik overnachten?

Wat kom ik allemaal tegen waar ik rekening mee moet houden?

Met welk weer moet ik rekening houden?

Dit zijn voor mij enkele belangrijkste zaken waar ik me op moet voorbereiden. Dit buiten veiligheid, waar ik een aparte post voor zal maken. De anderen lopen we kort even langs.

Navigatie

Veruit de meeste mensen die de PCT lopen maken gebruik van hun smartphone om te navigeren. Dit is inderdaad ook de makkelijkste manier. Er zijn verschillende apps beschikbaar die de route gedetailleerd kunnen aanwijzen. Ik kies er echter altijd voor om nog met een ouderwetse kaart te navigeren.

Waarom vraag je? "Never rely on gizmo's". 

Een van de wijsheden die ik heb opgepikt uit het boek "Mad, bad and dangerous to know" van Ranulph Fiennes. Deze man heeft enkele indrukwekkende trips gemaakt in het verleden en had een goed punt vond ik. 

Elektronische spullen hebben stroom nodig en gaan stuk op het moment dat het even niet uitkomt. Een kaart werkt altijd. Voorwaarde is natuurlijk wel dat je weet hoe je met een kaart moet navigeren. Zelf vind ik dat ik dat wel kan... maar daar is niet iedereen het mee eens.

Natuurlijk neem ik ook een smartphone mee en tevens een smartwatch met fullmap functie. Maar die zie ik meer als backup.

De kaarten die ik mee ga nemen zijn de National Geographic PCT Map Guides. 

Deze set bestaat uit 11 waterdichte kaartboekjes op een schaal van 1:75.000. Dit betekend dat 1 cm 0,75km is. Normaal neem ik 1:50000 mee of zelfs 1:25000. Deze zijn wat nauwkeuriger en gedetailleerder, maar dan heb ik voor deze tocht wel erg veel kaarten nodig!

Op deze kaarten staat de route, het terrein en eventuele belangrijke zaken als water, kampterreinen, en wegen aangegeven. 

Aangezien ik het niet zie zitten om de hele route met 11 kaarten te gaan sjouwen, moet ik nog even kijken of mijn tante in Texas wat logistieke support kan leveren en de kaarten naar mij op kan sturen als ik ze nodig heb 😬.

Hoever moet ik lopen op een dag
Dit was even uitzoeken. Normaal zou je zeggen: Hoeveel dagen wil je over tocht doen? 

Dan is het simpel -> 4.200km/aantal dagen = aantal km/dag. 
Voor Nobo gaat dit een heel eind op, je hebt redelijk veel tijd voordat de nieuwe sneeuw in Washington problemen geeft. Voor Sobo ligt dit wat anders. Je loopt de winter in dus de sneeuw tegemoet.

Algemene regel is dat je halverwege oktober Forester Pass (iets meer dan 2/3 van de PCT lengte) voorbij moet zijn. Dit is natuurlijk erg afhankelijk van het weer dat jaar.

Na al deze wijsheden op een rij te hebben gezet kom ik op de volgende ruwe planning:

Planning

Een planning per dag heb ik dan ook niet gemaakt aangezien dit voor een wel erg rigide trip zorgt.

Ruwweg bouw ik de afstanden als volgt op:

• Eerste 2 weken: 15 mijl/dag
• Vervolgens opbouwen naar: 20 mijl/dag
• Als ik de Sierra's voorbij ben kan ik weer wat rustiger aan gaan doen

Dit zijn wel gemiddelde afstanden, dus inclusief "zero-days" om te rusten of inkopen te doen.

Hoe kom ik aan eten en water

Aan eten komen kan op verschillende manieren. De strategiën zijn als volgt:

1. Alles onderweg kopen en inslaan
2. Alles van te voren inpakken in voedselpakketten en vooruit (laten)sturen
3. Leven van het land (niet dus)
4. Een combinatie van de eerste twee

Optie 1 heeft als nadeel dat je wel eens erg beperkt kan zijn in je shopping of dat je enige optie is om inkopen te doen in de gift shop van een ski resort. 

Optie 3 heeft als nadeel dat je óf allen van te voren tot op de dag moet plannen óf erg goede logistieke ondersteuning in de buurt moet hebben. Ook ben je altijd toegewezen op je gevriesdroogde hap uit je pakket...

Na wat rondgekeken te hebben ga ik voor de vierde optie. Inkopen onderweg waar het kan, en voedsel pakket vooruit sturen waar het moet. In onderstaande overzicht een voorbeeld van hoe ik de route op die manier heb voorbereid. Op de gele locaties stuur ik het vooruit en als ik daar dan aankom ligt het voor me klaar. Andere mogelijke locaties voor een "re-supply" heb ik er ook op aangegeven.

 

Eten en shoppen

Water heb ik niet gepland. Locaties waar je water kan vinden zijn duidelijk op de kaart aangegeven. Alleen stukken waar water beperkt is (Californië) heb ik aangegeven op mijn overzicht zodat ik daar rekening mee kan houden. Er zijn stukken waar je tot 30 mijl geen water tegen komt. Dat kan 2 dagen lopen zijn waar je 4-5 liter water mee moet nemen afhankelijk van de temperatuur. Weer een reden om het gewicht van je tas laag te houden.

Behandeling van water om het drinkbaar te maken zal ik in de post over veiligheid behandelen.

Waar kan ik overnachten

Ook mijn overnacht plekken heb ik niet gepland. Op mijn kaarten staan de mogelijke "campgrounds" duidelijk aangegeven en wild kamperen is mij niet vreemd. Ik verwacht dat al mijn kampeerplekken er als volgt uit zien:

Maar het zal niet altijd mee zitten:

Al met al hoop ik op een goede combi tussen wildkamperen, eenvoudige camping met basis voorzieningen en heel af en toe misschien zelfs een huisje/kamer huren voor een nachtje.

We gaan het zien!

Wat nog meer 

Waar met ik verder nog rekening mee houden of plannen voor maken? Eigenlijk niet veel, want dat is ook wat ik wil. Een beschut plekje hebben als het nodig is, eten en drinken en weten waar ik heen moet. De rest is ruis!

Weer

Het weer is wel een van de dingen die roet in het eten kan gooien. En dan heb ik het niet over een regenbuitje. Zoals elke beetje ervaren wandelaar weet kan het aardig spoken in de bergen. 

Weten waar je heen loopt en een schuin oog op het weer houden is van levensbelang. 

Enkele potentieel gevaarlijke zaken die ik tegen kan/ga komen zijn:

• Onweer als ik hoog op een bergpas loop
• Midden in een bosbrand komen door harde wind (Californië!)
• Vuur kan tot wel 15 km/uur verspreiden in een bos!!
• Onverwachte sneeuwstorm in de bergen

Bosbranden, helaas een bekend fenomeen in Californië

Wil je niet onverwacht in lopen

Dus wat hier aan te doen? Weerberichten in de gaten houden. Dit via internet als het er is, via de "ranger stations" die ik tegen kom en mijn eigen ogen, neus en oren gebruiken. Als backup kan ik een weer update krijgen via mijn Garmin InReach satellietcommunicatie. Hierover later meer.

Waar het belangrijkste is dat je slimme beslissingen neemt. Wat die geweest hadden moeten zijn zal ik jullie bij terugkomst vertellen.

De mentale kant

Niet te onderschatten. Tijdens een wandeltocht van enkele maanden komt er veel op me af waar ik mee om moet gaan. Eenzaamheid, vermoeiing, pijn, honger noem het maar op. Om toch door te zetten en de eindstreep te halen moet je wat knoppen in je hoofd kunnen vinden en om kunnen zetten.

We gaan er achter komen of ik dat kan. 

Het volgende boek heeft mij hier in ieder geval wat meer inzicht over gegeven.

Een aanrader voor iedereen die met dit idee rondloopt.

Pacific Crest Trials

 

Wat mijn grootste strubbelingen zullen zijn? Vanuit tochten die ik gelopen heb denk ik dat honger wel een dingetje gaat worden. Na 2 weken in Alaska in 2007 was eten zo ongeveer het enige waar we nog over praatten. Op een recentelijke kanotocht in Zweden kwamen we na vier dagen een supermarkt tegen waar we lunch zouden halen. Toen mijn medereizigers buiten kwamen met hun aankopen stonden ze verbaasd te kijken dat ik al ettelijke broodjes en repen had weggewerkt. Ik houd van snoepen en eten.

Mijn angst....