Voorbereiding: Thuis - De realiteit

De realiteit

Januari 2021. Aan de gang dus. Visum afspraak stond gepland en permit krijgen was nog even wachten. Dus aan de gang met de rest.

De trail zelf
Volgende belangrijke taak was de route maar eens bekijken. Hoewel er op het internet een overvloed aan informatie staat wilde ik toch wat meer "officiële" informatie. 
Deze gevonden in de volgende 4 boeken:

• Hiking the Pacific Crest Trail: Southern California
• Hiking the Pacific Crest Trail: Northern California
• Hiking the Pacific Crest Trail: Oregon
• Hiking the Pacific Crest Trail: Washington

Hier staat de trail in detail in uitgewerkt voor de Nobo hiker. Deze boeken dus doorgewerkt en per sectie gekeken naar:

• Waar kan ik eten kopen?
• Hoe zit het met water?
• Etc.

In volgende posts zal ik dieper op deze voorbereiding in gaan.

Financiën

Ondertussen ook vast nagedacht over het financiële aspect, wat gaat me dit allemaal kosten?

Zie onderstaand het kosten overzicht waar ik op de tijd van schrijven rekening mee houd. De scherpe lezer ziet al dat ik dus ondertussen ge-switched ben van Nobo naar Sobo, meer daarover komt verderop!

Lopende de voorbereiding is de lijst natuurlijk regelmatig ge-update (lees opgehoogd...😕). 

Zaken waar ik in het begin nog niet aan dacht zijn:

• Reisverzekering verlengen. Deze loopt standaard voor reizen tot 90 dagen.
• InReach abonnement. Dit een een satelliet communicatie apparaatje voor noodgevallen. Daarover in latere posts meer als ik het over veiligheid heb! 
• Mobiel abonnement in de VS. 

De grootste posten heb ik even niet specifiek genoemd maar zijn wel grote posten voor iedereen die dit wil gaan doen:

• Vaste lasten thuis. Afgelopen maanden heb ik mijn best gedaan om deze zo laag mogelijk te krijgen.
• Buffer voor na thuiskomst. Ik zal niet gelijk weer een baan hebben. Hier houdt ik dus rekening met 3 maanden vaste lasten om weer op zoek te gaan.

Verder zijn de kosten die ik tijdens de tocht maak natuurlijk nog niet helemaal bekend. Dit is vooral afhankelijk van:

• Waar je je eten koopt. Alles onderweg in winkels kopen, of opsturen vanuit grotere plaatsen?
• Hoe vaak je een "zero-day" neemt of een nachtje een hotel oid neemt. 
• Zero-day is een dag waarbij je geen kilometers maakt.   

Na beperkte onderzoek heb ik besloten om rekening te houden met ongeveer €1.000 per maand voor trail kosten. Dit is dus vooral eten.

Wat hier mist zijn de kosten voor de gear die ik nog moe(s)t aanschaffen. Aangezien ik de afgelopen jaren al regelmatig actieve vakanties doe heb ik natuurlijk al we een en ander. Alles wat ik nog moest/wilde aanschaffen heb ik dan ook niet op het "PCT budget" gezet omdat ik daar vaker plezier van ga hebben. Om de kosten wat draagbaar te maken heb ik de aanschaf van die spullen verspreid over de laatste 18 maanden. 

Over wat ik allemaal meeneem zal ik nog een aparte post maken. 

Visum

De trail duurt als het allemaal goed gaat rond de 5,5 maanden. Een normale ESTA aanvraag is maar 90 dagen geldig, dus er moet een visum komen. In dit geval een B2 visum.

• Visum B2: Visum voor een tijdelijk, toeristisch of medisch bezoek aan de Verenigde Staten van Amerika, waarbij u maximaal 6 maanden in het land mag verblijven.

Over het proces zijn voldoende detail beschrijvingen te vinden, dus ik zal het een beetje hoog over doen.

Het proces is als volgt:

1. Vul een DS-160 formulier in via de website van de Amerikaanse ambassade in Amsterdam
2. Betaal de aanvraagkosten van $160
3. Plan je visum interview bij de ambassade
4. Verzamel de gevraagde documenten
5. Ga naar het visum interview
6. Ontvang je visum (als alles positief is)
1. Op de site staat dat dit tot wel 3 weken kan duren

Zoals gezegd had ik eind maart 2021 het formulier al ingevuld en het gesprek gepland voor september 2021. Door Covid was dit de eerste mogelijkheid. Ok, duurt lang maar past nog ruim binnen mijn planning.

Begin juni mail van de ambassade: 

Gesprek gecanceld door te weinig personeel op de ambassade. Plan een nieuw gesprek.

Nieuw gesprek gepland voor 7 februari... wordt al erg kort dag!

Na wekenlang dagelijks de site te monitoren voor beschikbare plekken kwam er eentje vrij op 31 januari! Dat gaat al wat de goede richting op. Twee weken later kwam 10 januari vrij. Dit past weer goed in mijn plan!

Maar helaas, begin november weer gecanceld: 

Gesprek gecanceld door te weinig personeel op de ambassade. Plan een nieuw gesprek.

De volgende dag kwam 21 maart vrij, een week later 23 februari en weer een week later 28 januari.

Nog enkele maanden in spanning gevreesd voor een volgende cancel mail, maar deze kwam gelukkig niet.

Gesprek op 28 januari ging door, was kort maar krachtig en 5 dagen later lag mijn paspoort met een visum erin in de bus! 

Long distance permit

9 november om 19:00 zat ik klaar achter mijn laptop om mijn Nobo permit aan te vragen. Omdat mijn visum gesprek nu nog erg laat stond zou ik mikken op een startdatum in eind april. Een half uur voordat de site open gaat neem ik mijn random plaats in de wachtrij. Om 19:30 wordt mijn scherm gevuld met onderstaand beeld:

De minuten tikken voorbij en op Facebook zie ik de eerste mensen die succesvol een permit aangevraagd hebben. Na anderhalf uur blijft mijn wachttijd stabiel op "more than an hour" staan en komen de eerste screenshots op Facebook voorbij van dagen die al niet meer beschikbaar zijn. 

Na twee uur, als mijn wachttijd nog steeds op "more than an hour" staat, zijn de berichten op Facebook helder. Alle permits zijn vergeven... er is niets meer beschikbaar.... Verslagen blijf ik zitten... 

Die zag ik niet aan komen!

Na wat baaldagen richt ik mijn pijlen op de tweede ronde op 11 januari. Maar wat zal ik daar doen?

Mijn visum afspraak stond toen nog op 21 maart. Dat wordt allemaal erg krap, of ik moet nóg later starten.

Ook was de Covid pandemie nu nog op volle sterkte en was reizen naar de VS nog beperkt. Daarbij heb ik ook een maand opzegtermijn bij mijn werkgever, waar ik het eigenlijk eerder wil aangeven zodat er nog wat ruimte is voor overdracht. Ik had dus meer tijd nodig.

Mijn plan voor de volgende permit ronde werd dus steeds helderder. Ik ging voor een Sobo permit om begin juli te starten. En ik moest wat versterking inschakelen om mijn kansen wat te verhogen.

Op 11 januari 19:30 zat ik dus klaar met twee latops, mijn vader, zus en zwager waren ook ingelogd en tevens nog een vriend van me. In totaal dus 6 keer zo veel als de vorige keer! Het aftellen begon weer..

Na het open gaan van de site zag iedereen de gevreesde "more than an hour" weer staan. Maar na een uur kwam die vriend er door en heeft hij mijn aanvraag ingevuld op de datum die ik wilde. 

Permit aanvraag -> check!

Later bleek dat hij de enige was die er op tijd door kwam. Dus zelfs met 6 kansen geen garantie.

In de 2 tot 3 maanden voor de eigenlijke start datums blijkt er nog wel regelmatig wat vrij te komen van mensen die toch afhaken. Dus ook al mis je de twee datums is er nog zeker kans dat je een permit kan bemachtigen. Maar zoals gezegd, als je vanuit het buitenland komt en ver van te voren moet plannen is dat niet echt comfortabel.   

Covid

Een van mijn grootste zorgen voor mijn reis. Vooral toen eind 2021 alles weer op slot ging had ik grote twijfels of reis nog wel door ging. Eigenlijk begon ik eind februari pas weer een beetje gerust te worden. 

Op dit moment gaat alles nog steeds de goede kant op waar ik alleen nog maar op verdere versoepelingen in testen voor vliegen hoop. 

Alles op groen

Na mijn succesvolle visum interview op 28 januari stonden alle seinen dus op groen! 

Wat nu nog open stond waren de praktische dingen zoals gear laatste dingen, vluchten boeken en trainen!

Vragen en informatie

Iemand die zoiets nog nooit gedaan heeft zit met veel vragen. Op Facebook zijn er elk jaar diverse groepen waar je deel aan kan nemen. Hier zitten veel ervaren hikers die bijzonder behulpzaam zijn en iedereen van relevante informatie kunnen voorzien.

Handige Facebook groepen:

• PCT Class of 2022
• PCT Class of 2022 [Planning, Information, Trail, Reports, powered by Yogi]
• PCT Europe

Voorbereiding: Thuis - Het plan

Het vooronderzoek

Dus... ik wil de gaan PCT lopen. Wat is er voor nodig? Waar begin ik? Op dit punt was ik dus ergens eind 2020. Om wat meer inzicht te krijgen in wat ik allemaal moet organiseren ben ik maar eens begonnen met wat algemene research op het net. Diverse sites doorgelezen en wat aantekeningen gemaakt van concrete zaken die ik moet regelen, met daarbij ook iets van een tijdspad.

Enkele handige sites die ik daarvoor gebruikt heb:

• https://www.pcta.org/
• https://www.halfwayanywhere.com/pacific-crest-trail/

Het blijkt al snel dat er een gigantische "PCT" en "thru-hike" community bestaat waar een overvloed aan informatie te vinden is. Uit deze bulk van informatie kwam ik tot een kort lijstje van zaken die geregeld dienden te worden, met daarbij een tijdspad.

Planning versie 1 (toen nog Nobo)

Het plan

De belangrijkste zaken die ik geïdentificeerd had waren: 

Visum

De PCT duurt 5-6 maanden, dus een B2 visum voor de VS is nodig. Na wat research bleek dit wel even te duren. Na het invullen van een substantiele aanvraag moet je een interview plannen bij het Amerikaanse consulaat in Amsterdam. Deze gelijk maar aangevraagd begin 2021 en een interview gepland voor september 2021. 

Tijd zat! 👍

Long distance permit

De PCT gaat door diverse natuurgebieden waar je veel verschillende permits voor moet hebben. Als je meer dan 500 mijl aan een stuk wilt lopen kun je via de Pacific Crest Trail Association een Long Distance Permit aanvragen. Hiermee heb je bijna alle benodigde permits gedekt. In principe kun je deze ook allemaal los regelen en op die manier de hele trail lopen, maar om de belasting op de trail wat te reguleren is de standaard echter dat je een long distance permit aanvraagt bij de PCTA. Deze organisatie onderhoudt de trail en beschermt deze voor komende jaren. 

Het aanvragen van een Long-distance permit is een proces wat je even goed door moet lezen. 

Er zijn jaarlijks veel mensen die dit willen doen en er worden maar een beperkt aantal permits uitgegeven. 

Kort samengevat werkt het als volgt (info van 2022): 

Voor de mensen die Nobo lopen kun je starten in de maanden maart, april en mei, waarbij april de populairste is vanwege de hitte en sneeuw situatie. Per startdag zijn er 50 permits beschikbaar.

Als je Sobo loopt start je tussen 15 juni en 31 juli. Hier zijn maar 15 permits per dag beschikbaar.

Voor de Nobo hikers zijn er twee data waar er permits worden vrijgegeven:

• 9 november 2021 10:30 am (pst) waar er 35 permits per dag worden vrijgegeven
• 11 januari 2021 10:30 am (pst) waar de overige 15 permits per dag worden vrijgegeven

Voor de Sobo hikers:

• 11 januari 2021 10:30 am (pst) waar de 15 permits per dag worden vrijgegeven

Nobo of Sobo?

Aangezien je als Nobo hiker wat meer tijd en ruimte hebt besloot ik dat te doen. Ook het feit dat de community daar een stuk groter is leek me leuk. Wel vroeg starten om de hitte in Californië te vermijden. De ervaring die ik zelf heb met presteren in hitte heeft me geleerd dat mijn lichaam daar niet heel erg goed mee om kan gaan. Begin april leek me een mooi streven.

De procedure is dat je op de genoemde dagen iets voor de aangegeven tijd inlogt in de PCTA portal. Je krijgt dan een random plek in de wachtrij aangewezen. Als je aan de beurt bent kun je dus een startdatum kiezen die je wilt (en nog beschikbaar is).

PCTA portal

Na deze twee data ben je afhankelijk van mensen die afhaken en hun permit dus weer beschikbaar komt. Dit is vooral voor buitenlandse hikers lastig is. je moet veel regelen, plannen en boeken. Even last minute 5 maanden naar de states is in veel gevallen niet erg haalbaar.

Mijn plan was dus helder: Op 9 november 2021 klaarzitten en even zo'n Nobo permit scoren..

No issue 👌.

 

Route voorbereiden

De trail zelf dus. Een goede voorbereiding van de trail zelf is om verschillende redenen belangrijk. Uiteindelijk ben je maanden onderweg en wil je geen grote tegenslagen waar je dagen en veel geld aan kwijt bent om te onverwacht te moeten organiseren. Ook op het gebied van veiligheid moet je goed voorbereid zijn, hier zal ik later wat uitgebreider op terug komen. Hoe kom ik aan water en eten? Hoe ziet het terrein er uit en welke gear moet ik meenemen? Allemaal zaken die ik van te voren moet weten om tegenslagen te vermijden.

Over de voorbereiding van de route zal ik nog een aparte post maken.

Financiën

Deze staat niet op de lijst, maar heb ik natuurlijk wel over nagedacht. Belangrijkste zaken waar ik rekening mee ging houden:

• Geen werk en dus geen inkomsten
• Vaste lasten thuis gaan gewoon door
• Wat ga ik nog aan gear uitgeven
• Heen- en terugreis
• Wat ga ik op de trail uitgeven
• Een buffer zodat ik tijd/ruimte heb om na mijn avontuur weer een baan te vinden

Werk en inkomen

Ook hier heb ik toch wel even bij stilgestaan. Wil ik mijn baan echt opzeggen... of toch kijken of ik een sabbatical overeen kan komen met mijn werkgever? Na wat nachtjes slapen war ik daar toch wel snel uit. Ik wilde echt even uit het normale leven stappen en niet direct terugkomen naar een vastgezet plan. Baan echt opzeggen werd het dus zodat ik even verplicht wordt om na te denken wat ik wil. 

Covid

De grote onbekende... Toen ik mijn plannen maakte eind 2020 / begin 2021 dacht ik zelf dat die hele Covid ellende in de zomer van 2021 wel over zou zijn. 

Geen probleem dus! 😷

Hiermee waren de grote stappen van mijn plan dus helder. 

Volgende stap -> uitwerken en doen!👊

Waarom?

De reden om duizenden kilometers te gaan "thru-hiken" is erg persoonlijk en voor iedereen anders. 

Dit kan zijn om even los te komen van het leven wat je hebt opgebouwd. Behoefte hebben aan een echt avontuur. Even nader tot de natuur komen, noem het maar op. 

Rat race

Voor mij is het (zoals voor velen denk ik) een combinatie van verschillende redenen. Even een break van de "rat race" in de maatschappij, een moment of even te reflecteren of de richting in mijn leven nog wel de juiste is en het hebben van een groot avontuur om later op terug te kunnen kijken zijn voor mij belangrijke redenen. Ik wil later kunnen terug kunnen kijken op een leven waar veel meer in zat dan alleen werken. Ik prijs mezelf dan ook zeer gelukkig dat ik de mogelijkheid hem om dit te doen!

Ben ik dan ongelukkig nu? Absoluut niet! Ik heb een uitdagende baan, toffe vrienden en familie, en genoeg middelen om mijn leven te vullen met leuke en interessante ervaringen. Deze ervaring moet daar een hele grote bijdrage aan leveren. Beter voor gegaan met de mogelijkheid op falen dan spijt hebben dat ik het niet heb geprobeerd.

Maar genoeg zweverigheid.

Waarom dan voor mij specifiek de PCT... of überhaupt een lange trail lopen? 

Al een aantal jaren heb ik het idee in mijn hoofd om een wat langere tijd te stoppen met werk. Op de vraag waar ik die tijd voor ga gebruiken heb ik alleen nooit een antwoord gehad. Op enig moment ben ik gaan terugkijken naar het verleden en gekeken welke ervaringen mij nu echt zijn bijgebleven. Hier kwam ik al snel op de vakanties en reizen die ik gedaan heb, en dan specifiek de rugzakvakanties. 

Even terug naar een plek waar het prioriteitenlijstje heel kort wordt:

1. - Blijf in leven
2. - Genieten

Even geen afspraken, verplichtingen, verwachtingen managen, etc. Hoofd leeg en ruimte voor...

Dat zocht ik dus, en dan niet voor twee of drie weekjes maar veel langer. Op enig moment kwam ik op de PCT (en NEE, dat was niet na het kijken van de film Wild..) en had ik mijn plan helder. Vraag me niet hoe ik op het idee van de PCT kwam, want ik zou het niet meer weten. Wel stak deze er voor mij uit als de langste en mooiste trail, dus daar mijn pijlen op gericht.

Volgende stap was de haalbaarheidsstudie. Wat is er nodig om dit te doen?

Ja ok ok... eigenlijk Mexico.. Maar die kon ik niet vinden.

Wat ik ga doen

 Er zijn diverse lange afstand trails in de wereld. Om er een paar te noemen:

• Pacific Crest Trail, 4.286 km lang in de west kant van Noord Amerika
• Appalachian Trail, 3.510 km lang in de oost kant van Noord Amerika
• Te Araroa, 3.000 km lang door Nieuw Zeeland
• Etcetera

Elke trail heeft zijn eigen unieke eigenschappen en uitdagingen. Die mag je zelf allemaal opzoeken. Ik zal alleen wat belangrijke eigenschappen van de PCT met jullie delen.

Over de Pacific Crest Trail

De Pacific Crest Trail dus. In 1932 voor het eerst gepromoot door Clinton Clarke en in 1968 benoemd als National Scenic Trail. 

Tussen Campo, California tegen de Mexicaanse grens, en iets boven Harts Pass, Washington tegen de Canadese grens, loopt de trail door de staten California, Oregon en Washington. 

Deze punten zijn de start/eind punten van de trail. Ook wel de Southern Terminus en de Northern Terminus genoemd.

Southern Terminus

Northern Terminus

De hele trail is zoals gezegd 4.286 km lang en is verdeeld in 29 "sections". Je kan er dus voor kiezen om een stukje van de trail te lopen (section hiker) of de hele trail te lopen (thru-hiker). Dat laatste ga ik dus doen.

Nobo of Sobo?

Voor de thru-hikers een van de eerste keuzes te maken... Nobo of Sobo. Hier is veel van afhankelijk.

Northbound; starten bij de Southern Terminus in Campo en in noordelijke richting lopen richting Canada, of Southbound; Starten bij de Northern Terminus bij de grens met Canada en in zuidelijke richting lopen richting Mexico. 

Er is gigantisch veel informatie te vinden over de voor- en nadelen, eigenschappen en adviezen. Maar ook hier weer is de keuze erg persoonlijk. Ik zal kort omschrijven wat ik in mijn onderzoek als de belangrijkste eigenschappen heb gevonden.

Northbound:

• Pros
• Je hebt de grootste tijd window om de hele trail te lopen (zie cons sobo)
• De meeste mensen lopen NOBO, dus erg gezellig als je daar van houdt
• Trail is gemarkeerd voor NOBO hikers
• Doordat je start in de relatief makkelijke woestijn en pas later de bergen in gaat hoef je niet volledig getraind te starten
• Cons
• Je loopt mee met het muggen seizoen, dus veel last van muggen
• Woestijn is heet als je er loopt

Southbound:

• Pros
• De meeste mensen lopen Nobo, dus erg rustig als je daarvan houdt
• Je loopt tegen het muggen seizoen in, dus minder last van muggen
• Woestijn in California is koeler als je daar bent
• Cons
• Doordat je pas kan starten als de sneeuw in het startpunt is gesmolten en door de Sierra bergen moet zijn voordat de sneeuw te veel valt is je tijd window kleiner. Dus meer tijdsdruk.
• Doordat je de winter in loopt worden de dagen korter

Ongeveer 90% van de mensen loopt Nobo en 10% Sobo. 

Wanneer starten?

Hier zal ik kort over zijn. Nobo hikers starten van eind maart tot en met begin mei. Dit in verband met hitte in de woestijn (die je voor wilt zijn) en sneeuw in de bergen (die weg moet zijn). 

Sobo hikers starten over het algemeen eind juni / begin juli. Dit is erg afhankelijk van de sneeuw condities bij het startpunt. In een jaar dat er veel sneeuw ligt moet je hier op wachten. Of een sneeuwschuif meenemen anders kom je niet eens bij het startpunt omdat de wegen nog gesloten zijn.

Washington Pass op 15 april 2022

Buiten deze twee belangrijke keuzes zijn er nog veel meer belangrijke keuzes en voorbereidingen te maken. Hier kom ik nog uitgebreid op terug in mijn volgende posts!

Even voorstellen

Hoi, 

De Pacific Crest Trail (PCT) lopen. Wat? Waarom? Hoezo? Hoe dan? Daar ga ik komende tijd allemaal antwoord op proberen te geven. Maar eerst even kort voorstellen.

Patagonië 2019

Ik ben Sander, 42 jaar en al sinds mijn 22ste werkzaam in de energie branche. 

In 2007 voor het eerst met een rugzak op 3 weken in Alaska rondgelopen via HT Wandelreizen. Hier gemerkt dat ik het wat simpelere leven met alleen een rugzak op mijn rug erg kon waarderen. De jaren daarna zo veel mogelijk gereisd, gewandeld en gezien in mijn beschikbare vakantiedagen. De afgelopen jaren heb ik al verschillende wandelvakanties, of rugzak trektochten gedaan. Sommige georganiseerd/begeleid en sommige zelf georganiseerd en geleid. 

Noorwegen 2012

Al waren het niet allemaal de meest actieve reizen...😁

Costa Rica 2015

En nu de PCT.... 4.286 km lang. Das een heel andere koek dan een wandeltochtje van een paar dagen..

Hoe het met ervaring zit? Mijn langste rugzaktocht tot nu toe was 3 weken... en dat was 2009.... en dat was volledig georganiseerd. In de jaren daarna heb ik wel met 2 vrienden diverse zelf georganiseerde tochten gelopen in Scandinavië, Schotland, Slowakije en Oostenrijk. Ervaring genoeg om van start te gaan vind ik zelf.