Maar blijkbaar was niet iedereen zo gelukkig. Eenmaal op mijn stoel in het vliegtuig moesten we anderhalf uur wachten op passagiers die bezweet aan kwamen rennen... Ook was er geen personeel om het vliegtuig weg te rijden.
Al met al rennend mijn volgende vlucht gehaald in IJsland en volgens plan aangekomen in Seattle, mét bagage! In Seattle vervolgens alle kunnen doen wat ik gepland had.
Gasflesjes waren schaars dus alleen een grote kunnen bemachtigen. Ook gelijk wat eerste proviant gehaald en vervolgens op weg naar Sedro-Woolley.
Daar opgevangen door een erg vriendelijke en gastvrije vrouw die haar huis gebruikt als hostel voor PCT hikers. De berichten hier zijn alleen wat minder positief. Eigenlijk is Harts pass nog steeds niet bereikbaar en heeft ook nog niemand succesvol het startpunt kunnen bereiken.
De komende dagen zit ik dus noodgedwongen in de wachtstand...😭.
Doordat er nog niemand kan starten is het wel erg gezellig hier (lees druk!).
Hier mijn slaapplek voor de komende dagen....
Hopelijk kunnen we eind van de week op pad.
Hoop doet leven! 🤞🤞🤞🤞🤞
Ziet er knus uit, die slaapplek!
BeantwoordenVerwijderen